Czy na pewno święty Duch Świety?

  Temat będzie strasznie oklepany, ale jeśli ktoś myślał, że przez to mniej bulwersujący, może się pomylić. W polskich mediach konserwatywnych na cenzurowanym jest emerytowany bp Pieronek za to, że ośmiela się mówić „źle się dzieje w państwie polskim i polskim Kościele”. Jest też wiele o przypadającym święcie zesłania Duch Świętego i wydaje się, że ten Duch biskupa opuścił, za to opętał go diabeł „Wyborczej” i TVN (w wersji jego przeciwników), bo już tylko tam publikują jego kontrowersyjne wypowiedzi. Kontrowersyjne dla Kościoła, bo o ile zwykłemu księdzu łatwo zamknąć usta, biskupowi na emeryturze już tak nie bardzo można.

  Zacznę o tym, czym jest Duch Święty. Cytuję za ks. Stagraczyńskim: „Istota Ducha Świętego, czym on jest, pozostanie dla nas zawsze tajemnicą, chyba, że go w świetle wieczności, tam w niebie, oglądać będziemy”¹. Wręcz kocham tę tajemnicę, którą da się wszystko wytłumaczyć, nawet to, co niewytłumaczalne. Natomiast w pewnym wywiadzie bp Grzegorz Ryś, mówi o działaniu Ducha Świętego bardziej prozaicznie: „Duch Święty działa tak, jak chce”². Zdanie jest wyrwane z kontekstu, ale jakże wymowne. Choć starłem się jak mogłem i tak nie dowiedziałem się, jak ten Duch Święty działa, jest za to mowa o jego oddziaływaniu na cały Kościół – w tym na kler. I w tym miejscu właściwie nic dodać, nic ująć, chyba że ironicznie, ale się powstrzymam. Wystarczy tylko zapoznać się z oświadczeniem biskupów chilijskich i... już na prawdę nic nie jest jasne! A już na pewno nie z tym Duchem Świętym. Musiałbym przytoczyć w całości owo oświadczenie (odsyłam do linku), ale nie mogę się powstrzymać od fragmentu jednego z akapitów: „Wyruszamy w drogę, wiedząc, że te dni uczciwego dialogu są kamieniem milowym w procesie głębokich przemian, prowadzonym przez papieża Franciszka. (...) chcemy przywrócić sprawiedliwość i przyczynić się do naprawy wyrządzonych szkód”³. Aż zapytam: jak chcą naprawić wyrządzone szkody i czy jest to w ogóle możliwe? Polak, bp Libera w tym roku wyjaśniał: „3 marca Kościół w Polsce obchodzić będzie Dzień Modlitwy i Pokuty za grzechy wykorzystania seksualnego małoletnich przez osoby duchowne. (...) Zaproponowano, aby przyjąć formę nabożeństwa przebłagalno-pokutnego, w postaci Drogi Krzyżowej. W polskiej religijności bowiem Droga Krzyżowa zajmuje ważne miejsce. [jest to] Nieodzowny akt wynagradzający za te straszne przestępstwa”⁴ (sic!) Czy można sobie wyobrazić większą kpinę z ofiar pedofilii? W dodatku sam określa dość dokładnie, jakie spustoszenie pedofilia sieje wśród jej bezpośrednich ofiar, również w ich rodzinach czy nawet samej parafii.

  Bp Libera dodaje: „Porażającą skalę tych przestępstw pokazuje historia Kościoła w USA, Irlandii, Niemczech, Kanadzie czy Australii”⁵, i jeszcze nie wie, że obnażono kolejną, porażającą historię, tym razem w Kościele chilijskim. Przypomnę, głównym winowajcą był bp Osorno oraz jego pomocnik ks. Karadim. Papież Franciszek długo nie chciał dać wiary mediom, aż w końcu zdecydował się wysłać inspektorów śledczych, którzy opracowali specjalny dokument, wstrząsający raport na temat tego, co się w tamtym Kościele działo – 2 tys. 300 stron o przestępstwach seksualnych księży! Papież pisze: „Kościół chilijski zasklepił się w sobie do tego stopnia, że grzech stanął w samym centrum uwagi. Wskazuje na to stwierdzenie bolesnego i haniebnego wykorzystywania seksualnego nieletnich, nadużywania władzy i gwałcenia sumień przez duchownych Kościoła, oraz sposób postępowania w tej sprawie. Psychologia elity wśród hierarchów wytworzyła podziały i zamknięte kliki rządzące się mentalnością narcystyczną i autorytarną”⁶.

  Nie wiem jak komu, ale mnie się przypadek Kościoła w Chile ściśle kojarzy z Kościołem w Polsce. Przypomnę nieodległą historię bp Wesołowskiego i ks. Gila. Jeśli do tego dodać zasklepienie się w sobie, nadużywanie władzy, dążność do podziałów na kliki, nie tylko w samym Kościele, ale i wśród świeckich – ściśle z Kościołem związanych, można mniemać, że i w Polsce może być taka sama skala haniebnych przestępstw. Bez złudzeń, hierarchowie polskiego Kościoła, sami od siebie do tego się nie przyznają. Skoro w wielu innych światowych Kościołach afery przybrały monstrualne rozmiary, czym miałby się różnić od reszty największy dziś Kościół nie tylko środkowo-wschodniej Europy? Nie mam dowodów, co do skali tego zjawiska, więc to tylko domniemanie, ale może by tak i do nas skierować watykańskich inspektorów śledczych? Oni nie dają się omamić stwierdzeniami, o marginalności tego zjawiska, o konsekwentnym działaniu przeciw tym przestępstwom, czy argumentem, że w innych zawodach świeckich pedofilów jest więcej. A przypadki pedofilii wybuchają bez przerwy i przy praktycznie każdym spotykamy się z próbami ich zatuszowania, a ileż to razy nasi hierarchowie obiecywali bezkompromisową walkę, zapominając o pewnym istotnym fakcie. Wina za tę sodomię spada przede wszystkim na nich.

  Jakoś tak, jako antyklerykał, przestałem wierzyć w ich Prawdy, w ich Ducha Świętego, szczególnie w kwestach moralnych, którymi usiłują nas sprowadzić do roli posłusznych owieczek. Antyklerykalizm jest podobno bardzo niebezpieczny dla jedności Kościoła, śmiem jednak twierdzić, że klerykalizm jest na pewno groźniejszy. Jednym z jego przejawów jest próba wciskania nam kitu, że Kościół w Polsce doskonale sobie radzi z przejawami choroby zwanej demoralizacją, i nie mam tu na myśli tylko pedofilii.

Przypisy:
1 - http://www.pch24.pl/ks--stagraczynski--co-czyni-duch-swiety-w-duszy-czlowieka-,23401,i.html
2 - https://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/zycie-i-wiara/art,1520,doswiadczyc-dzialania-ducha-swietego.html
3 - https://www.pch24.pl/wszyscy-biskupi-z-chile-zlozyli-na-rece-papieza-rezygnacje-z-urzedu--to-efekt-skandalu-w-ich-kraju,60363,i.html
4 - https://www.pch24.pl/wszyscy-biskupi-z-chile-zlozyli-na-rece-papieza-rezygnacje-z-urzedu--to-efekt-skandalu-w-ich-kraju,60363,i.html
5 - ibidem;
6 - http://wyborcza.pl/7,75399,23419027,papiez-franciszek-wymiata-chilijski-episkopat-za-tuszowanie.html