Niektórym marzy się prawdziwa wolność

  Dodam nie bez kozery, że niektórym marzy się wolność katolicka, podobno ta najprawdziwsza, choć dość oryginalna jak na mój sarkastyczny gust. I będzie sarkastycznie. Powszechna jest opinia, że z Zachodu przychodzi do nas rozwiązła wolność, ze swoim wynaturzeniami. Owo poczucie wolności maluje się na wzór libertyński, choć jednocześnie dość często mówi się również, że na Zachodzie nie ma takiej wolności, jak w naszej, katolickiej Polsce. Policja we Francji bije demonstrantów, czego podobno u nas nie uświadczysz. U nas się ich po prostu wlecze po prokuraturach i sądach, w których sądzą neokomunistyczni, kastowi sędziowie. Jak to jest, gdzie jest ta wolność, tego nie wie nikt, poza dwoma nawiedzonymi ortodoksami.

  Pewien piewca wolności katolickiej, Grzegorz Kucharczyk pisze, że kolonialna przeszłość Meksyku stanowi o sile Nowej Hiszpanii. Najważniejsza stała się religia katolicka, którą przynieśli z sobą Hiszpanie, mieczem zagarniając wolne tereny dzisiejszego Meksyku i jeszcze ciut więcej. Owo „ciut” to niemal cała Ameryka Południowa. Katolicyzm jest ośrodkiem społeczeństwa kolonialnego, gdyż „jest źródłem życia, działalności, namiętności, cnoty, a nawet grzechu sług i panów, urzędników i księży, kupców i wojskowych”. Dzięki religii katolickiej system kolonialny nie jest zwykłą nadbudową nowych form państwowości, której wcześniej tam nie znano, lecz żywym organizmem społecznym. Katolicyzm „otwiera kluczem chrztu bramy społeczeństwa i zmienia je w porządek uniwersalny, otwarty dla wszystkich mieszkańców Meksyku” (sic!) Innymi słowy, żyli sobie ci Indianie Meksyku ciesząc się swoimi prawami wolności, ale oto na szczęście zjawiła się cywilizacja chrześcijańska Europy i..., i ich wyprostowała. Bo kolonializm, ten katolicki – to jest dopiero prawdziwa wolność. I tu również cytat: „Taka wolność jest ulżeniem ich życia i zorganizowaniem ich w sposób sprawiedliwy i chrześcijański, jaką dawał im chrzest mocą uświęcenia, do jednego systemu i jednego Kościoła. Poprzez wiarę katolicką Indianie, w stanie sieroctwa, kiedy zostały zerwane więzy z ich dawnymi kulturami, kiedy zginęli ich bogowie jak również ich miasta, znajdują wreszcie swoje miejsce na świeci i w Kosmosie”. Tu trudno o jakikolwiek sensowny komentarz. Nawet wyrywanie włosów z rozpaczy nad takimi bredniami nie pomoże.

  Inny domorosły, katolicki filozof Bronislav Michalka, też optuje za wolnością. Ma na myśli prawdziwą wolność, a nie abstrakcję, skonstruowaną w mózgach liberalnych intelektualistów. Znów zacytuję, aby było wiadomo o jaką wolność mu chodzi: „Wolność nieposyłania dzieci do szkoły, a nawet do przedszkola, wolność niepłacenia ubezpieczenia, swoboda nie zapinania się w samochodzie pasami bezpieczeństwa pod karą grzywny, wolność nazywania mężczyzny mężczyzną, nawet, jeśli jest po „zmianie płci”, wolność, aby nie wpuszczać do miasta czy wsi nikogo, kto mógłby nas skrzywdzić [homoseksualnie -dopisek mój], wolność w dyscyplinowaniu [biciem - dopisek mój] własnych dzieci itp. A to tylko ułamek swobód, które chrześcijanie zdobywali w ciągu dwóch tysiącleci”, a które zaczynają zanikać bardzo szybko przez ten wstrętny liberalizm. To dlatego, że przez utratę wiary na rzecz nowoczesności zapominamy, że wolności nie wolno rozdzielać wszystkim po równo.

  Realna wolność polega na hierarchiczności. Jest Pan (ten nieziemski), są panowie (już ziemscy), są ich zarządcy (i tego nieziemskiego i tych ziemskich), i są wreszcie ci najbardziej wolni, czyli poddani. Wolno im się tym wszystkim panom i zarządcom kłaniać oraz płacić im daniny. Jeślibyśmy chcieli to zmienić, bez wątpienia powstaną getta pełne obrzydliwości i wynaturzeń. Jak wynika z historii ludzkości, prawdziwe ramy wolności jednostki dało chrześcijaństwo. Zniosło straszny „przywilej” wyboru wierzenia w wielu różnorakich bogów. W imię tej nowej, chrześcijańskiej wolności nałożono na człowieka grzech pierworodny, aby się poczuł jeszcze bardziej wolny. Wolny od podejmowania niechrześcijańskich decyzji. Fałszywa ideologia, wyssana z palca oświeconej nauki, ciemięży człowieka dając mu demokrację. Równie fałszywa droga liberalizmu czyni człowieka zniewolonym pogaństwem, bo przecież lepiej być podobno wolnym parobkiem chrześcijańskiego pana, nic to, że bez możliwości decydowania o sobie. Do czego ta liberalna wolność nam w ogóle jest potrzebna? Chyba tylko po to, aby grzeszyć na potęgę. Poszukiwanie innej wolności niż ta chrześcijańska jest całkowicie bezużyteczne, to powrót do pogańskiego rozpasania. Dziś to chrześcijaństwo daje nam prawdziwy wybór: albo  będziemy poddanymi totalitarnego państwa, czystego rasowo ale i pobożnego, albo dopadnie nas wielokulturowość z brakiem wiary. Tu nie ma innego wyboru, tu trzeba natychmiast iść do kościoła i modlić się gorąco słowami: prawdziwą wolność racz nam dać Panie! Ci co chcą wolności od obowiązku posłuszeństwa Bogu, są skazani na niewolę własnych pragnień.

  Na koniec, jako puenta, perełka prawdziwa. Grzegorz Kucharczyk wychwala kolonializm katolicki (pierwsza część notki), Bonislav Michalka dowodzi, że to katolicyzm jest oswobodzicielem z kolonializmu (druga część). A obie tezy na tym samym, ortodoksyjnym portalu katolickim Pch24.pl.

Przypisy:
1 - https://www.pch24.pl/grzegorz-kucharczyk--nasza-pani-czy-swieta-smierc-,74081,i.html
2 - https://www.pch24.pl/branislav-michalka--liberalizm-a-ograniczenia-wolnosci--analiza-,74080,i.html