Profesór

  Błąd w tytule zamierzony, bo choć nie lubię Pietrzaka, to to jego ironiczne określenie idealnie pasuje do prof. Tomasza Szlendaka, który zaprezentował na portalu Niezależna.pl swoje pseudonaukowe, socjologiczne wywody. A rzecz dotyczy religii w Polsce, szczególnie zaś jej zaniku. Już stwierdzenie, że Polska miała się zlaicyzować w latach 90’ (sic!) jak Czechy i Niemcy, chyba się temu socjologowi przyśniło, bo o ile dobrze pamiętam właśnie wtedy w Polsce Kościół stawał się prawdziwą potęgą, co Mu nawiasem mówiąc, odbija się dziś czkawką.

  Czytam: „(...) w Polsce mamy do czynienia nadal z silnym przywiązaniem w dużej mierze do konserwatywnego systemu wartości, który jest związany z Kościołem katolickim, nawet jeśli nie wszyscy uczestniczą w coniedzielnej mszy. Raczej w Polsce mamy do czynienia z prywatyzacją religii niż z laicyzacją. Wiara w osobowego Boga nie odchodzi w zapomnienie, ale Polacy wybierają sobie takie wartości chrześcijańskie, które aktualnie pasują do ich życia, a odrzucają takie, które im nie pasują”. Cóż, w mojej ocenie, to przywiązanie bierze się stąd, że już tak gdzieś od połowy listopada nie pozwala nam się o świętach bożonarodzeniowych zapomnieć. Przede wszystkim przez handel, jak i medialnie, a nawet politycznie. Tylko, co to ma wspólnego z religią? Wprawdzie księża dwoją się i troją, aby o religijnym wymiarze nie zapomnieć, ale bądźmy szczerzy, to trafia tylko do tych, którzy już i tak w ten sposób święta traktują. Tyle, że ich ubywa. Sekularyzacja, rozumiana jako sprywatyzowanie wiary, zatacza coraz szersze kręgi i choć pewnie wieki miną, nim w Polsce nastąpi taka ateizacja jak w Czechach, jest to proces nieodwracalny i nieuchronny. Kościół, jako wspólnota wiernych, traci rację bytu i to na własne życzenie.

  Tymczasem optymizm nie opuszcza profesóra Szendlaka. Konkluduje: „Być może nastąpi pewien odwrót od tego komercyjnego chaosu świąt, z którym dzisiaj mamy do czynienia, w kierunku bardziej tradycyjnej wersji ich obchodzenia. Już są zresztą sygnały takiego sposobu postępowania”. Gdzie on te sygnały widzi? W medialnym imperium dyrektóra (błąd też zamierzony) Rydzyka, gdzie konserwatywni politycy prześcigają się w hołubieniu pazernego kapłana? Zresztą, cóż to za socjolog, który trafnie oceniając rzeczywistość, opiera tę ocenę na fałszywych przesłankach i prawi mrzonki o świetlanej przyszłości religijnego wymiaru świąt Bożego Narodzenia. Pozwolę sobie z czeska: to se już nie wrati..., gdyż komercja, jako nowa religia na to nie pozwoli.

  W jednym z komentarzy padło stwierdzenie: „Jak widać, Polska Bogiem silna, nawet najbardziej zatwardziali ateiści tolerują tradycję (znam takich, co choineczkę co roku muszą mieć w światełkach przed domem). Mamy wpojone w narodowe DNA pewne kwestie związane jeśli nie z wiarą, to choćby z tradycją mającą korzenie w chrześcijaństwie”. Taaa, Polska Bogiem silna, choć tylko dlatego, że rządzą nami konserwatyści, którym się wydaje, że jest jakieś narodowo-chrześcijańskie DNA. Autor widać zapomniał, że w tych chrześcijańskich korzeniach jest też moralne zepsucie, prawdziwa degrengolada. Jest też zaślepienie i hipokryzja, skoro ktoś czyni zarzut ateistom, że tolerują święta. Zapytam się w tym miejscu: czy da się w ogóle inaczej? Mnie jest łatwo, jestem sam, i moja niechęć do świątecznych szaleństw nikomu nie przeszkadza, ale jeśli taki ateista ma rodzinę, to czy jego tolerancję należy piętnować, tak jak wierzący katolicy w te dni nie tolerują praw ateistów? Już ogarnia mnie stres przed włączeniem telewizora w święta, bo a nóż – widelec trafię na Kevina, lub jemu podobnych... Nie chce mi się wychodzić na wieczorne spacery, gdyż te wszechobecne migające światełka przyprawiają mnie o ból głowy. Nie chce mi się chodzić do marketów, gdzie bombarduje się mnie setki razy słyszanymi christmas songami. Unikam jak ognia spotkań z znajomymi, by nie słuchać tradycyjnej, a niewiele znaczącej formułki życzeń zdrowych i wesołych świąt...

Przypisy:
- całość na podstawie: https://niezalezna.pl/303252-liczono-ze-w-latach-90-polska-zlaicyzuje-sie-jak-czechy-socjolog-wskazuje-na-inne-zjawisko