Czas na szubienicę

  Jeśli rządzi Wami ktoś inny niż Bóg, to jest to forma ucisku. Należy usunąć wszystkie opresyjne, niekatolickie reżymy, w tym również w Polsce. Jeśli się je usunie, ludzie będą naprawdę szczęśliwi. Mamy dziś dwie sprzeczne ze sobą cywilizacje. Jedną z nich jest laicyzm, opierający się paradoksalnie na biblijnej zasadzie „co cesarskie cesarzowi, co boskie Bogu”, a wystarczy przyjąć że Bóg jest naszym Panem (i cesarzem, bo królem to jakby za mało), a wszystko stanie się... boskie. Jezus mówił coś o nadstawianiu drugiego policzka, ale powiedział też: „jeżeli nie uwierzycie, że Ja Jestem, pomrzecie w grzechach swoich" [J 8, 24]. Wynika z tego, że za obrazę uczuć religijnych i odstępstwa od wiary, należy się najsurowsza kara. Świętym obowiązkiem wiernych jest nawracać i jak wykazała historia i tradycja – wszystkie metody powinny być dozwolone.

  Ten wstęp to parafraza... religii islamskiego dżihadu, ale założę się, że bez tej informacji większość moich Czytelników przyjęłaby ją jako oczywistość. No, może zbyt przesadzoną, o co łatwo mnie, ateistę posądzić. Gdyby się tak jednak zastanowić, okazałoby się, że podstawy teoretyczne chrześcijańskiego dżihadu niczym specjalnie nie różnią się od islamskiego. Przynajmniej na naszym rodzimym podwórku. Może jeszcze nie jest tak impulsywny i drastyczny, może jeszcze ja mogę sobie spokojnie być tym ateistą i nikt mi za to głowy nie zetnie, ale trzeba przyznać, że robi się „ciekawie”. Mamy już od ośmiu lat dziesiętnicę smoleńską, teraz nastał czas nowej, którą opisuje Greta na swoim blogu, grozi nam całkowity zakaz aborcji, klauzula sumienia w aptekach, tak jakby ta u lekarzy nie wystarczała, rośnie potrzeba wprowadzania kolejnych świąt katolicko-państwowych, księża obejmują funkcje świeckie, przedszkola przechodzą na własność zakonów, w szkołach wymagają paciorka przed jedzeniem, rośnie imperium Rydzyka, każda uroczystość państwowa wymaga obecności arcybiskupów i biskupów, wprowadza się już cenzurę treści kulturalnych i historycznych, mnożą się publiczne różańce itd., itp. Ostatnio wyczytałem jako promocję (reklamę) pewnego wydarzenia, jeszcze na szczęście nie u nas, ale z podtekstem, że i u nas by się przydało. Wszystkim parlamentarzystom powinna grozić ekskomunika za głosowanie w sprzeczności do nauk Jezusa.

  Jestem przekonany, że w pewnych aspektach naszego życia, taki katolicki dżihad byłby wręcz wskazany. Jezus mówił: „Prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne...”, co sugeruje, że lepiej być biednym niż bogatym. Mędrcy też nie mają w Ewangelii dobrej prasy, a o nasze zdrowie zdecydowanie bardziej skutecznie zabiegać poprzez modlitwę. Ileż to oszczędności dla kasy państwowej i pewniejsza droga do stania się katolickim mocarstwem na arenie międzynarodowej. W wymiarze osobistym – prosta droga do Zbawienia. Ostatnio jest też głośny lament z powodu rosnącej liczby rozwodów i malejącej dzietności. Może warto wprowadzić całkowity zakaz tych rozwodów i konieczność posiadania minimum trójki potomstwa? Jest jeszcze sprawa przywrócenia kary śmierci, za którą optuje większość wierzących w tym kraju.  W tym układzie wydaje się ze wszech miar koniecznością. Może jeszcze nie kamieniowanie, bo to źle się kojarzy, ale szubienica jak najbardziej. W majestacie boskiego prawa naturalnego powiesi się niewiernych, ze mną włącznie. Nawet nie będę miał pretensji, swoje już przeżyłem i użyłem. Gorące uczucie z młodą kochanką mi już raczej nie grozi. Religijni teolodzy zapewniają nas na każdym kroku, że prawdziwa wolność jest w wierze, i choć mam się za zwolennika wolności, nijak nie mogę pogodzić jej z tą wiarą. Chyba czas na mnie...

  Mam świadomość, że ten felieton jest mocno przerysowany, choć wystarczy trochę więcej niż pobieżnie przejrzeć katolickie portale. Niech mnie jednak ktoś przekona, że my dziś powolutku, tak krok po kroku, nie idziemy w stronę chrześcijańskiego dżihadu. Może będę spał spokojnie, bez sennych koszmarów.