Pustka

  Znalazłem w necie sarkastyczne zdanie (aforyzm?) „Kto odrzuca wiarę Kościoła Katolickiego,  ten musi wypełnić czymś pustkę”. Wręcz zdębiałem, zastanawiając się czy to groźba, czy bardziej pseudofilozoficzna myśl o życiu. Jak mało kto, mam za sobą dwa doświadczenia: wiary i niewiary, przy czym oba okresy bardzo długie i porównywalne w czasie. Na bazie tych doświadczeń śmiem twierdzić, że to bardziej groźba, choć i w pytaniu o życie też nic pozytywnego nie widzę.

  Na blogu Radomensella¹ mój oponent, Gwidoneusz, stwierdził, że prawdziwą wolność da się rozpatrywać tylko w zbitce słownej „wolność do”, w domyśle, w dążeniu do prawdziwej wiary. W drugą stronę, „wolność od”, to już nie działa, bo przeczy nie tyle wolności, ile wywołuję pustkę i chaos. Jak swego czasu pisał kard. J. Ratzinger „Wiara zawsze zawiera coś z wielkiej przygody, zrywu i skoku [podkreślenia moje], bo zawsze jest ryzykiem, że się przyjmie jako rzeczywiste i podstawowe to, czego bezpośrednio nie widać”², co stoi w niejakiej sprzeczności zarówno do groźby pustki czy „wolności do”. Bo czymże jest owo ryzyko w dążeniu do czegoś czego nie widać, że użyję metafory, jeśli nie skokiem w przepaść, i to niekoniecznie porównywalnym z bungee, kiedy jest się przypiętym do rozciągającej się liny? W bungee wierzymy, że lina zabezpieczy nas przed fatalnymi skutkami zderzenia z ziemią, ortodoksyjna wiara w moc Boga zdaje się sugerować, że możemy się bez tej liny obejść.

  Czym jest w takim razie rzekomy brak pustki tych, którzy nie odrzucili wiary Kościoła katolickiego? Jak pisze Dariusz Piórkowski SJ „Osłuchanie z teologicznym słownictwem czasem wpycha wierzącego w koleiny religijnej oczywistości. Wówczas znaczenia pobożnych słów zdają się być powszechnie czytelne i, konsekwentnie "bezdźwięczne". Nie wywołują już żadnego twórczego rezonansu w duszy, co najwyżej głuchy pogłos”³. Niczego nie sugeruję, ale mnie się „głuchy pogłos” kojarzy tylko z pustką. Ok, może to nie jest tak do końca pustka w dosłownym tego słowa znaczeniu, według mnie, bardziej przypomina złożenie klapek na oczy, by podążać w jednym kierunku, na inne pod żadnym pozorem się nie oglądając. Już nie tylko strach przed bożym gniewem, przed wiecznym potępieniem, ale również strach przed rzekomą pustką. I co najbardziej ciekawe, a wręcz paradoksalne, ową pustkę, która podobno dopada odrzucających wiarę, opisują tylko ci, którzy nigdy nawet nie próbowali się z niewiarą zmierzyć, ani jej zakosztować.

  Ja bym się nawet nie czepiał, gdyby w ordynarny sposób nie zakłamywano niewiary i to przez ludzi, którzy podobno tkwią w Prawdzie wolności. Niejaki Ks. Mieczysław Piotrowski TChr pisze: „(...) ateizm nie rodzi się na poziomie intelektualnym, ale na poziomie woli i serca człowieka. To przez nieprawość ludzie nakładają prawdzie pęta. Jeśli ktoś ma upodobanie w grzechach, tkwi w nich i nie chce się z ich niewoli wyzwolić, to wtedy lekceważy Boże przykazania, odrzuca je, a w końcu zaprzecza nawet istnieniu Boga”⁴. Prościej, aby poczuć pustkę niewiary trzeba koniecznie grzeszyć. Dogłębnie zdumiony, aż się zapytam, skąd te kolejki do konfesjonałów i czy na pewno w nich stoją ateiści? Takie prawdy jak ta ks. Piotrowskiego przypominają odgłos tam-tamów w afrykańskim buszu. Przypomnę tam-tamy jak wszystkie bębny, też są w środku puste. Mają głosić wolność, wiarę i miłość, ale zwiastują tylko nienawiść opartą na pustych frazesach o wyższości religijnych, sfanatyzowanych pseudointelektualistów, którym w swej pysze wydaje się, że są posiadaczami najprawdziwszej prawdy. Prawdy, która podobno przynależy tylko ich Bogu, a której nie mają szans zgłębić. 

  Rodzi się pytanie o ową pustkę. Cóż, tym razem będzie sarkastycznie i nie dlatego, że tak naprawdę myślę, ale ze względu na sarkazm zawarty w cytacie pierwszego zdania tej notki. Fakt, gdy się porzuca wiarę katolicką, trzeba czymś pustkę wypełnić, ale to świadczy bardziej o tym, że ta pustka bezrefleksyjnie wierzącym nie przeszkadza.

  

Przypisy:
1 - http://kotmorski2015.blogspot.com/2018/01/wolnosc.html
2 - https://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/pismo-swiete-rozwazania/art,3547,wierz-czyli-oswajaj-w-sobie-dzikusa.html
3 – ibidem
4 - http://www.fronda.pl/a/oto-prawdziwe-przyczyny-antyintelektualnego-ateizmu-1,105423.html?part=2