A nie mówiłem?

  Uważni czytelnicy, śledzący ten blog, mogli zauważyć, że jednym z objawów hipokryzji, z jakiego najczęściej się wyśmiewam jest wiara w szatana. Upadły anioł jest uniwersalną wymówką na wszystko, co przytrafia się nam zrobić nie tak jak trzeba. Jest też doskonałym usprawiedliwieniem na całe zło tego świata, który Bóg chciał uczynić wspaniałym, i tylko ten nikczemny, a szpetny duch rzuca Mu i nam przysłowiowe kłody pod nogi. Jest też idealnym argumentem w walce z niewiernymi i wierzącymi inaczej choć w tego samego Boga – diabeł pomieszał im rozum. I ten słynny na cały świat majstersztyk szatana – zmusić człowieka do tego, aby w jego, szatana istnienie nie wierzyć. Normalnie, tak po swojsku, niewierni mają pozamiatane.

  On, znaczy się ten szatana, jest tak cwany, że nawet Boga jedynego wyprowadził w pole i na chwilę zrobił z Niego potwora, że przypomnę biblijną przypowieść o Hiobie. Tak Go zbajerował, że ten swego wiernego sługę skazał na wszystkie nieszczęścia jakie człowiek może sobie wyobrazić. Bóg wprawdzie wyszedł z tego usatysfakcjonowany, bo oto ten Hiob wszystko przetrwał w miłości do Niego, ale ja sobie wyobrażam, jak ten szatan, już na uboczu zwijał się ze śmiechu. Nie wiem jak długo cały ten test na Hiobie trwał, ale przez intrygę szatana, Bóg zmienił się w sadystyczne indywiduum. Z racji tego, żem ateista, traktuje tę przypowieść w kategorii bajek dla niegrzecznych dzieci, nawet jeśli wierni uważają, że morał jest zupełnie inny.

  Od razu nawiążę do jeszcze jednej, też okrutnej bajki (większość bajek z Świętych Ksiąg jest okrutna) z szatanem w roli drugoplanowej. Jest raj, są Adam i Ewa, i drzewa, i to jedno nieszczęsne z owocem zakazanym. Diabeł go tam zasadził na ludzkie potępienie. Ok, ok, wiem, to nie diabeł zasadził, on je tylko wykorzystał na nasze zatracenie. Właściwie wszyscy wiemy, sorry, wszyscy wierzymy w to, jak to się potoczyło. Adam przyłapany przez Boga na tym, że skusił się na sakramentalne: „chcesz gryza?” Ewy, zamiast upaść na kolana przed Bogiem i prosić o przebaczenie, postąpił jak prawdziwy katolik, choć wtedy jeszcze nikt o takiej religii nie słyszał. I zełgał w żywe oczy Bogu: „diabeł nas skusił”. I tak się to nieszczęście na nas zwaliło, bo choć ja w istnienie tego Boga nie wierzę, na Jego miejscu też bym się wściekł za taką spychotechnikę. Jeszcze bym rozumiał tę Ewę, kobieta ma mniej sił opierać się błyskotkom, a jabłko pięknie musiało błyszczeć w promieniach słońca, ale Adam? Swój rozum już miał, wszak był starszy i mądrzejszy, bo częściej z tym Bogiem rozmawiał, mógł też wiedzieć, że On poczucia humoru raczej nie ma. Tym bardziej już oszukać pod żadnym pozorem się nie pozwoli. Gdyby Adam, jak przystało na prawdziwego faceta, wziął na siebie całą winę, pewnie mielibyśmy się dziś jak w raju...

  Niestety, zdecydowana większość z nas opacznie rozumie morał tej bajki. Uznano, że to dobry sposób na usprawiedliwienie własnej, i tylko własnej grzeszności. Nam jest lżej, gdy wmówimy sobie i innym, że to wszystko, co robimy źle, to wina szatana. Współcześni poszli krok dalej, a może i kilka, a o czym piszę we wstępie. Tu tylko dodam, ze tak nas ten diabeł opętał, że niektórzy wymyślili profesję egzorcysty, aby tego diabła jeszcze bardziej uwiarygodnić i nobilitować. I tak stworzono paradoks nad paradoksami. Aby umocnić wiarę w Boga jedynego, jeszcze bardziej umacnia się wiarę w szatana, tak, że już trudno się połapać, który jest ważniejszy. Że mi się coś pomieszało!? Wystarczy posłuchać homilii naszych hierarchów jakie wygłaszają z okazji różnych świąt. Nie ma takiej, w której nie byłoby odniesienia do szatana, co sugeruje, że wiara chrześcijańska bez szatana już dawno odeszłaby w niebyt, albo stała by się... bardziej uczciwa.

  Warto na koniec odnieść mi się do tytułu motki. Otóż, łatwo mnie posądzić o to, że jako ateista i antyklerykał (we właściwym tego słowa znaczeniu) plotę bzdury, by ośmieszyć Kościół. Bo niby dlaczego ateista miałby się o ten Kościół troszczyć? Nie będę się tłumaczył, ale warto przeczytać artykuł¹ na portalu Deon.pl, w którym ks. Grzegorz Strzelczyk odnosi się do tego samego tematu. Może nie tak prześmiewczo i ironicznie jak ja, ale zapewniam, że ogólnie sens jest ten sam. Tym, co się nie chce, zacytuję jedno zdanie: „Fundamentalną sprawą jest przestrzeganie przed klasycznymi błędami teologicznymi takimi jak gnoza, dualizm, traktowanie szatana jako źródła teologicznego”.

 

Przypisy:
1 - https://www.deon.pl/religia/duchowosc-i-wiara/zycie-i-wiara/art,5154,mocne-slowa-teologa-o-demonie-intelektualizmu.html