Profesor z YouTube

  Nie mam zamiaru dyskredytować profesorów, bo na ten tytuł trzeba sobie naprawdę zasłużyć, choć i tu są wyjątki. Np. w Polsce coraz częściej wykrywa się plagiaty w pracach naukowych, dzięki którym zdobywa się tytuły naukowe w..., np. Słowacji, gdzie nikt tych prac rzetelnie nie sprawdza. Ale ja nie o takich „naukowcach” chcę pisać. Na blogu Erinti¹ pojawiła się notka gloryfikująca profesora Jordana Petersona, kanadyjskiego konserwatysty,  adiunkta Wydziału Psychologii Uniwersytetu Harwarda. Mocne podstawy, aby uznać go za autorytet naukowy. Ponieważ polemikę z notką Erinti trudno byłoby „zmieścić” w komentarzach, a ponadto grasuje tam troll, a z takim sam miałem problem, zdecydowałem się na nią we własnej notce. Nie mam zamiaru obrażać Autorki tej notki, myślę że nie będzie mi miała za złe tej formy.

  Dorobek naukowy prof. Petersona, którego nie zamierzam podważać, sugeruje, że mamy do czynienia z człowiekiem, który nie tyle rozsiewa własne, prywatne opinie, ile opiera się na naukowych podstawach. Jest z tym jednak pewien dość istotny problem. Kilka zdań wyjaśnienia. Poszło o ustawę C-16, która reguluje w Kandzie prawne kwestie osób transpłciowych. Wystarczy odnieść to do polskiego podwórka. Rzecz o pani Grodzkiej. Można mieć zastrzeżenia, co do jej płci (sam je mam), pozostaje  kwestia tego, czy można ją za to w niewybredny sposób obrażać, jak to czyniła np. pani Pawłowicz, czy pan Korwin-Mikke. W Kanadzie ustawę przyjęto i tego zaczął się czepiać prof. Peterson. Rzecz w tym, że nie czynił to w sposób, który przystoi naukowcom, na zasadzie rzetelnej dyskusji, a wykorzystał portal YouTube, narzędzie pseudonaukowych oszołomów. Można by rzec, że sam się do nich zakwalifikował. Znów odniosę się do polskiej rzeczywistości, to jest tak samo jak z pseudoteologicznymi wywodami ks. prof. Guza o konsekrowanych dłoniach kapłanów, których wirus się nie ima, głoszonych na antenie Telewizji Trwam. Kwintesencją youtubowych „wykładów” prof. Petersona było stwierdzenie, że wszystkie  antydyskryminacyjne zapisy ustawy C-16 – to zamach na wolność wypowiedzi. Innymi słowy sugeruje, że dyskryminacja wszelkich mniejszości powinna być zalegalizowana. Nic dziwnego, że na jednym z jego wykładów młodzi ludzie hajlowali, a jemu to w ogóle nie przeszkadzało, w końcu hajlowanie to też wyraz wolności wypowiedzi.

  Tak naprawdę profesor Peterson budzi kontrowersje z innego powodu. Jest orędownikiem tak zwanej stuprocentowej męskości. Jego „wykłady” w tym temacie sięgają rekordów oglądalności na YouTube, zaś książka „12 życiowych zasad. Antidotum na chaos” długi czas utrzymywała się na drugim miejscu listy bestsellerów w Stanach Zjednoczonych. Tej książce nie można nic zarzucić, to zbiór ogólnie słusznych porad, które trudno podważyć. Niemniej ta książka ma dwa „felery”, których jakby nikt nie chce zauważyć. Po pierwsze, to nie jest praca naukowa, choć pisana przez naukowca, to jest najzwyklejszy poradnik dla sfrustrowanych facetów. Po drugie, co wynika z pierwszego, te porady czasami mogą się przydać, ale najczęściej są psu na budę. Jeśli bowiem męski czytelnik nie ma predyspozycji do bycia macho, tym macho za sprawą poradnika się nie stanie. Nawet jeśli ma te predyspozycja, sprawa wcale nie jest oczywista. A wszystko dlatego, że podstawy tych porad oparte są na fałszywych przesłankach. Dla prof. Petersona przyczyną zniewieścienia facetów jest coraz bardziej ekspansywny feminizm, a każdy facet, który opowiada się za feminizmem to po prostu dupek i trzeba go „wyprostować”. Tymczasem owo zniewieścienie wynika z zupełnie innych przyczyn, czego prof. Peterson w ogóle nie dostrzega, zaślepiony patriarchalną psychologią. Gdyby ktoś nie wiedział, owo zniewieścienie wynika przede wszystkim z sytuacji ekonomicznej i gospodarczej, kiedy hollywoodzki mit od pucybuta do milionera nie jest możliwy do zrealizowania poza sferą baśni, marzeń i mitów, oraz z pogłębiającej się nierówności między bogatymi a biednymi facetami. Tych oczywistych faktów żaden podręcznikowy bestseller nie zmieni.

  Aby zobrazować filozofię prof. Petersona, a przypomnę – jest psychologiem – posłużę się jego metaforą: „Jeśli jesteś nieszkodliwy, to nie znaczy, że jesteś dobry. Jesteś po prostu nieszkodliwy. Jesteś jak królik. Króliki nie są »dobre«. Po prostu nie mogą nic zrobić... poza byciem zjedzonym”². Wszystko pięknie, tylko że to ani przez chwilę nie stało przy naukowej argumentacji. Takich argumentów nasłuchałem się bez liku z ust Korwina-Mikkiego. Też posłużę się metaforą, choć nie mam tytułu naukowego. Jakby na to nie patrzeć, pseudonauka zawsze trafia na żyzną glebę. Wystarczy odpowiednie grono, odpowiednio nastawianych słuchaczy, a ziarno pseudonaukowego bełkotu wykiełkuje i bujnie się rozrośnie.

  Pod moim jedynym komentarzem na blogu Erinti pojawił się dość charakterystyczny zarzut: „Właśnie tak się uśmierca cywilnie osoby o niepopularnych wśród lewactwa poglądach - albo się robi z nich wariatów (...), albo gania po sądach (...). Stare bolszewickie metody”. Cóż, ani ja z tego prof. Petersona nie robię wariata (dla mnie to cwaniak), ani nie mam zamiaru gonić po sądach. Zaś poddawanie kogoś krytyce uznać za bolszewickie metody? To właśnie zarzut o bolszewizm spełnia kryteria bolszewizmu.

Przypisy:
1 - http://erinti.blogspot.com/2020/04/jordan-peterson-czyli-dorabianie-geby.html
2 - https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/ludzieistyle/1769326,1,kontrowersyjna-filozofia-jordana-petersona.read