Rola diabła w życiu intymnym

  Bynajmniej nie chodzi tylko o życie intymne, ale o pokusę, przez niektórych zwaną pożądaniem. Ja to wyjaśnię na podstawie dwóch artykułów, z dwóch różnych portali katolickich i przyznam się jak na spowiedzi, że takiego obrazu Boga jeszcze nikt mi nie namalował. Chyba jakieś specjalne czytanie jest – pomyślałem. Szukam i znajduję: święto św. Katarzyny z Sieny. Analfabetka, a mimo to została Doktorem Kościoła, i to w dodatku druga z najmłodszych po św. Teresie z Lisieux, gdyż dokonała żywota w wieku lat trzydzieści trzy. Jak Jezus. Nie wnikam, wszak niezbadane są ścieżki, po których chodzi Kościół. Za to posiadała charyzmat wypędzania diabłów z niewiernych. Mimo swego analfabetyzmy napisała wspaniałe dzieło „Dialog o Bożej Opatrzności”. I na to dzieło powołują się dziś kaznodzieje w swoich naukach, choć akurat nie o kaznodziejach będę pisał.

  Najpierw ta łagodniejsza wersja z portalu Katolik.pl, w moim mniemaniu, jedyny sensowny, niezbzikowany do końca portal katolicki. Tytuł z lekka bulwersujący „Myśli nieuczesane, czyli o kłopotach z pożądaniem”¹. Zresztą treść, na swój sposób jest również intrygująca. Z oczywistych względów nie odniosę się do całego artykułu (ciekawym polecam, bo napisane lekko i bez odniesień do straszliwych diabłów). Właściwie samo życie, choć odnosi się przede wszystkim do natury mężczyzny, ale za to napisany przez kobietę. One więcej wiedzą o męskiej naturze niż my sami. Mowa oczywiście o naturze męskiej seksualności, ściślej – o pożądaniu. Autorka Podaje przykład męża, który utrudzony pracą kładzie się spać, jak przystało na katolika, po wieczornym paciorku. Budzi się w środku nocy, właśnie z powodu nieuczesanych myśli, które wywołują pożądanie. Jest bezsilny, wie, że pożądanie to wróg, który bierze w niewolę jego ciało. Ów religijny facet rezygnuje z dalszej walki, wstaje z łóżka i..., i idzie włączyć komputer (?!)  W drugiej wersji, tej prawidłowej, owo pożądanie nie jest już wrogiem, jest czymś, czym obdarzył go Bóg na swoje podobieństwo.  Owo pożądanie sprawia, że „znowu czuje się silny i męski, ma chęć do działania, zdobywania świata, działania na większą chwałę Bożą. Więc wstaje, robi sobie herbatę, włącza muzykę, relaksuje się. Poczyta książkę, potem idzie spać. Spokojny i szczęśliwy”²... Zdradzę puentę artykułu: „nie zapomnijmy, że pożądanie też do Boga należy”³.

  Do innej, choć w gruncie rzeczy podobnej konkluzji, dochodzi wspomniana we wstępie św. Katarzyna z Sieny. Opisuje to portal Pch24.pl w artykule „Diabeł wykonawcą woli Boga”⁴. Tekst w całości jest ostry, bardziej obrazowy i jednoznaczny w swym moralizatorskim przekazie. Tak jak przystało na ortodoksję. Odnosi się ogólnie do wszystkich pokus, co nie wyklucza pokus cielesnych, wszak dziś Kościół widzi w seksualnym pożadaniu największe zagrożenie. Zawsze twierdziłem, że Bóg jest również twórcą zła, ale nikt z wierzących nie chciał mi w tym przyznać racji. Kto by zresztą wierzył Asmodeuszowi? Przecież to diabeł wcielony ateizmu. Tymczasem ta święta z tytułem Doktora Kościoła w pełni to potwierdza. To jej Bóg powiedział, że „Diabeł został wykonawcą sprawiedliwości mojej, ażeby dręczyć dusze, które nędznie Mnie obraziły. Umieściłem go w tym życiu, iżby kusił stworzenia moje. (...) Do cnoty dochodzi się jedynie przez poznanie samego siebie i przez poznanie Mnie. Poznanie to zdobywa się przede wszystkim w czasie pokusy. Widzisz więc, że diabli są moimi sługami, aby dręczyć potępionych w piekle, a w tym życiu ćwiczyć i doświadczać cnotę w duszy”⁵. Zdania wprawdzie są wyrwane z kontekstu, ale to nie zmienia ich sensu. Bóg dręczy nas pokusami, wysługując się diabłem...

  Cóż nam nędznym pozostaje? Walczyć z każdą pokusą do upadłego, bo liczy się tylko dość dziwaczna miłość Boga do swego stworzenia. Nie wiem jak komu, mnie się to kojarzy z sadyzmem i perwersją. W prawie karnym takie znęcanie się jest karalne, że przypomnę odpowiedni artykuł KK: „207 k.k. §1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, [oraz] §2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”⁶. Ciekawe, czy ktoś odważy się oskarżyć i osądzić Boga, bo według mnie Jego działanie z wykorzystaniem diabłów, jak to opisuje św. Katarzyna z Sieny, spełnia kryteria obu paragrafów. Uspokoję wierzących. Ponieważ nie wierzę w tego Boga, z mojej strony nic Mu nie grozi...  

Przypisy:
1 - https://www.katolik.pl/mysli-nieuczesane--czyli-o-klopotach-z-pozadaniem-,33653,416,cz.html
2 - ibidem;
3 - ibidem;
4 - https://www.pch24.pl/sw--katarzyna-ze-sieny--diabel-wykonawca-sprawiedliwosci-bozej,44308,i.html
5 - ibidem;
6 - http://prawo-karne-adwokat.com.pl/znecanie-fizyczne-psychiczne-czlowiekiem-przestepstwo