Bo jeśli straszyć to nie indywidualnie...

  Ta parafraza znanej onegdaj piosenki Michnikowskiego zawiera jeszcze jeden znamienny zwrot: „wewspół, wzespół...”

  Może niezbyt krótki wstęp. Gdy byłem małym dzieckiem, matka często i chętnie straszyła mnie bebokiem, bliżej nieokreślonym straszydłem, w bardziej drastycznych przypadka surowym ojcem, po to, bym zachowywał się grzecznie. Gdy nieco podrosłem, babcia, a później ksiądz katecheta, straszyli mnie piekłem na równi z groźnym i wszystkowidzącym Bozią, jeśli dalej będę grzeszył. W czasach szkolnych nauczyciele straszyli mnie dwójami i brakiem promocji do następnej klasy, jeśli dalej będę się słabo uczył. Od mniej więcej tego  samego czasu ideolodzy jedynie słusznej partii straszyli mnie imperializmem amerykańskim i zachodnioniemieckim, jeśli nie będę wykrzykiwał haseł w rodzaju: „Partia z narodem, naród z partią!”. Do tego trzeba dodać jeszcze drobne inne strachy np.: „nie jedz masła, bo będziesz miał sklerozę”, „nie pal papierosów, bo każdy papieros skraca o pięć minut twoje życie”, „nie pij tyle wódki, bo od wódki rozum krótki”, itp.

  Powiem szczerze, ja się sam sobie dziwię, że do tej pory nie popadłem w jakąś skrajną paranoidalną schizofrenię. Tego normalny człowiek nie ma prawa wytrzymać i powinien skończyć w psychiatryku. Tym bardziej, że kiedy przeszedłem na emeryturę, kiedy wydawało mi się, że wreszcie koniec z tymi strachami, one wciąż mnie dopadają i to ze wszystkich niemal stron. Zbiorowo, nie indywidualnie. Ze wzmożoną siłą. Ani chwili wytchnienia. Rządzący straszą mnie, że jak nie będę z nimi, to siłą rzeczy będę przeciw nim, a to kwalifikuje się do miana zdrajcy narodu, lub w najlepszym razie zmienię się w leminga, prawicowcy straszą mnie putinizacją i feminizmem, lewicowcy anarchią i autorytaryzmem (tu przyznaję bez bicia, sam też się ten sposób straszę, choć nie jestem lewicowcem), konserwatyści straszą mnie multi-kuti, liberałowie katolibanem, katolicy wciąż piekłem, na dodatek islamem i genderyzmem, islamiści zamachami, ścięciem głowy i gwałtami, wegetarianie wrzodami na żołądku, weganie zemstą dusz zwierząt, ekolodzy, że Antarktyda się roztopi, ekonomiści bankructwem, bankruci i biedni rewolucją, lekarka straszy konsekwencjami jak nie będę pilnował diety i ruchu, znajomi, że z nadmiaru wypijanego piwa (jedno na dzień) oponka mi urośnie, koty demolką jak nie dostaną na czas jeść..., etc., etc. Ostatnio prokuratura postraszyła mnie, że jak będę źle pisał o Prezydencie, to mogę wylądować w kiblu i mogą mi laptop zabrać...

  Ja przypuszczam, że każdy z moich Czytelników mógłby dodać do tej litanii jeszcze coś od siebie. Gdy tak czasami, to nie indywidulane straszenie, sobie uzmysłowię i mi za bardzo doskwiera, ubieram się i idę na spacer do lasu. Pełny luz... Nie ma jednak tak dobrze, Asmodeusz! Przed kilkoma tygodniami postawiono tabliczkę: „Wchodzenie do lasu z otwartym ogniem grozi karą grzywny i ...”

  Jako puenta niech posłuży moja pewna refleksja a propos. Jadłem masło, piłem wódkę, nie skalałem się w życiu żadnym pomidorem. Ogólnie rzecz ujmując – niezdrowo się odżywiałem. Mam dziś swoje lata. W czasach prehistorycznych ludzie pili tylko źródlaną wodę, jedli tylko ekologiczną żywność, oddychali tylko świeżym powietrzem i..., dożywali lat około trzydziestu pięciu. Paliłem papierosy w sumie ze czterdzieści lat. Nawet nie próbuję zliczyć ile to papierosów, mających moje życie skracać o pięć minut każdy. Gdybym nie palił, kto wie czy nie prześcignąłbym Matuzalema. I wtedy naprawdę byłby czego się bać..., ale już indywidualnie.