Narodowa prokreacja

  Troska, z jaką nasz obecny rząd pochyla się nad obniżeniem się dzietności, budzi mój niekłamany podziw. Wprawdzie nie mam zielonego pojęcia jak ta większa dzietność ma się w najbliższym czasie przyczynić do wzrostu gospodarczego, ale czy ja muszę wszystko wiedzieć? Za to rozumiem, te dalekosiężne plany mają zapobiec unicestwieniu naszego narodu, szczególnie tego, który będzie głosował na PiS.

  Ostatnio skrytykowałem sztandarowy pomysł „Rodzina 500+”. Ten skrót jest dla mnie dziwnie sarkastyczny, bo jak słusznie zauważyła Anabell, takie doświadczenia w innych krajach miały spektakularny skutek, czyli praktycznie żaden. Ale być może u nas będzie lepiej, bo nasz rząd zamierza go wprowadzić wraz z innymi programami. Kolejny z nich przedstawił nam Minister zdrowia. Mam na myśli Narodowy Plan Prokreacji. Przyznam, że w pierwszej chwili przecierałem oczy ze zdumienia, ze względu na różne (okazało się, że mylne) skojarzenia. Nie znając jeszcze treści pomyślałem sobie, dobrze Asmodeusz, że jesteś emerytem, ciebie na pewno przymusowa prokreacja nie obejmie, choć z drugiej strony takie wykluczenie też nie jest komfortowe. Przecież mnie się kobiety jeszcze podobają i miewam czasami kudłate myśli z nimi związane. Inna sprawa, że pewnie moja emerytura i wiek nie gwarantują dwudziestokilkuletniego okresu wychowania latorośli.

  Na szczęście nie o przymusową prokreację w tym programie chodzi, choć czasami mam obawy, czy jednak ktoś z tych narodowo-katolickich ośrodków i na taki pomysł nie wpadnie. W końcu już były pomysły przywrócenia „bykowego” – przypomnę młodym, dodatkowych podatek dla kawalerów, którzy migali się od ślubu.  Że przesadzam z tymi ośrodkami narodowo-katolickimi? Zero przesady, bo w tytule projektu jest przymiotnik narodowy, a twórcami są właśnie katoliccy posłowie i ministrowie. Ale przejdźmy do sedna sprawy. Ten projekt zakłada przede wszystkim likwidację pomysłu poprzedniej ekipy, dotyczącego finasowania in vitro. Te środki przeznaczy się teraz na dokształcanie,  profilaktykę i diagnostykę. Wypisz wymaluj – naprotechnologia, jedyna popierana przez Kościół metoda walki z niepłodnością (sic!) Coś się komuś pomyliło, bo ta metoda nie leczy, jedynie diagnozuje, czy przypadek niepłodności jest beznadziejny, czy może w jakiś naturalny sposób ta diagnostyka pomoże kobiecie zajść w ciążę. Jeśli przypadek jest jednak beznadziejny, beznadziejny przy tej metodzie pozostanie.

  Byłbym jednak niesprawiedliwy. Ten projekt ma trzy plusy. Pierwszy, nomen omen, metody in vitro nie zakazuje. Przynajmniej na razie. Jeśli więc kogoś stać wybulić 8-20 tys. zł niech sobie z in vitro eksperymentuje, projektodawcy nowego Projektu, za bruzdę dotykową dzieci poczętych taką metodą odpowiedzialności nie biorą. Drugi plusem jest bez wątpienia edukacja, choć i tu jest pewne „ale”, bo ona nie dotyczy edukacji seksualnej, a jedynie ma uświadamiać, co płodności szkodzi. I tak do szkodliwych należą bez wątpienia obcisłe spodenki noszone przez panów. Jest też mowa o odżywianiu i higienie. Ja się tu całkowicie z tym zgadzam, tylko niech mi ktoś wyjaśni, dlaczego do propagowania takiej świadomości ma się tworzyć specjalistyczne kliniki? Nie wystarczą dwie godzinki dodatkowych, ale obowiązkowych zajęć, np. w czasie nauk przedmałżeńskich o higienie, właściwym ubieraniu i odżywianiu? Wreszcie trzeci, chyba najbardziej rozsądny punkt, czyli diagnostyka. Bo w naszej kochanej służbie zdrowia jest z tym chyba najgorzej. Szkoda, że będzie tylko dotyczyć rozrodczości, ale dobre i to.

  Mam jednak poważne obawy czy te dwa pomysły „Rodzina 500+” i „Narodowy Plan Prokreacji”, nawet razem wzięte, jakoś znacząco poprawią dzietność w tym kraju. Wobec powyższego mam kilka innych, choć nie całkiem nowatorskich propozycji. Pierwszym to przede wszystkim przywrócenie bykowego, również dla panien i nie ograniczać go do momentu wzięcia ślubu. Ten podatek niech znika dopiero wraz z narodzeniem się drugiego dziecka. I dziura w budżecie będzie mniejsza, i pewność, że małżonkowie na jednym dziecku nie poprzestaną. Mam też bardziej drakoński pomysł. Na ten przykład, jeśli małżonkowie do dwóch lat nie mają dziecka, a po badaniach okaże się, że są płodni, poddać małżonkę przymusowej  inseminacji. Jeśli będą unikać drugiego dziecka – również. Cel szczytny i jakże odmienny od eutanazji. Kolejny to wycofanie wszystkich środków antykoncepcyjnych z ogólnodostępnej sprzedaży, z kondomami włącznie. I można by jeszcze zmniejszyć kary dla gwałcicieli, bo dziecko z gwałtu jest dla narodu równie cenne jak każde inne (jedyny wyjątek to dzieci z in vitro, które już tak cenne nie są). I na koniec jeszcze jeden pomysł. Okresowe, dorywcze i niezapowiedziane kontrole bielizny młodzieży szkół ponadpodstawowych, bo jak wcześniej wspomniałem, obcisła bielizna sprzyja niepłodności. W zimie przydałby się nakaz noszenia barchanów, by nie przeziębić narządów rodnych. Seksowna bielizna powinna być ściśle reglamentowana. Zdrowa, a przede wszystkim płodna młodzież – to duma narodu...

p.s. jestem otwarty na inne propozycje.